متن آهنگ کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست محمدرضا شجریان
در همه دیر مُغان نیست چـو مَن شیدایی
خرقه جایی گرو بادِ و دفتر جایی
دل که آیینه صافـی است غُبـاری دارد
از خُدا میطلبم صُحبت روشنایی
شرح این قصّه مَگر شمـع برآرد به زبان
ورنه پروانه ندارد به سخن پروایی
کَشتی باده بیاور که مرا بی رُخ دوست گشته هر گوشه چشم از غَم دل دریایی
کَشتی باده بیاور که مرا بی رُخ دوست گشته هر گوشه چشم از غَم دل دریایی
در همه دیر مُغان نیست چو مَن شیدایی
خرقه جایی گرو بادِ و دفتر جایی
دل که آیینه صافـی است غُبـاری دارد
از خُدا میطلبم صُحبت روشنایی
شرح این قصّه مَگر شمـع برآرد به زبان
ورنه پروانه ندارد به سخن پروایی
زین دایره مینا خونین جِگــرم میده زین دایره مینا خونین جِگـرم میده